Święto Podwyższenia Krzyża Świętego
J 3, 13-17
James Manjackal opowiadał kiedyś jak prowadził rekolekcje małżeńskie i na ich zakończenie błogosławił krzyże, które uczestnicy rekolekcji mieli zabrać do domów. Na moment poświęcenie mieli wysoko owe krzyże podnieść. Jeden z mężczyzn zorientował się, że nie wziął ze sobą krzyża i długo nie czekając podniósł swoją żonę.
Nie mamy problemu z szacunkiem wobec krzyży wiszących na ścianach naszych mieszkań, zdejmujemy czapkę przechodząc przy krzyżu przydrożnym, bulwersują nas akty profanacji krzyży na cmentarzach. I to jest w porządku. Ale czy Jezus mówiąc, że trzeba wziąć SWÓJ krzyż i iść za Nim, miał na myśli wzięcie dwóch zbitych ze sobą belek? Zdecydowanie nie! Dzisiejsze Święto zaprasza nas do odnalezienia swego życiowego krzyża, nadania mu konkretnego imienia i podjęcia decyzji o pójściu z nim w życie.
Spróbuj dzisiaj z szacunkiem ucałować krzyż, mówiąc Jezusowi, że chcesz Go naśladować. Składając pocałunek na znaku krzyża symbolicznie ucałuj swój życiowy krzyż. Czyń to z silną wiarą, że droga krzyżowa jest drogą tylko w jednym kierunku… w kierunku zmartwychwstania, życia, które nigdy nie będzie miało końca.